داستان سوپی که با حروف الفبا درست می شود به انگلیسی | A Letter Soup

روزی روزگاری فرد بسیار متقلب و کلاهبرداری بود که تمام فکرش فقط پول درآوردن بود. او از دیدن شادی دیگران به شدت می رنجید و آنچه که بیش از همه باعث آزار و نفرتش میشد، آن بود که ببیند مردم با ادب و مهربانی با هم رفتار می کنند و کلماتی مثل لطفا و متشکرم را به کار می برند و وقتی میدید هنگام به کار بردن این کلمات لبخند هم می زنند، بیشتر عصبانی می شد.

این آدم متقلب فکر می کرد که به کار بردن همه ی این کلمات بیهوده وقت تلف کردن است و در هیچ موردی استفاده از آنها خوب و ضروری نیست. بنابراین وقت زیادی را صرف کرد تا دستگاهی را اختراع کند که به وسیله ی آن بتواند کلمات را بدزدد. او این دستگاه را طوری طراحی کرد تا کلماتی مثل: «لطفا» و «متشکرم» و «خواهش می کنم» را که مردم برای رعایت و احترام به کار می بردند، بدزدد. او خود را قانع کرده بود که اگر این
کلمات به طور ناگهانی ناپدید شوند، هیچ کس متوجه عدم حضور آن ها نمی شود. سپس وقتی آن ها را دزدید تصمیم گرفت آن ها را جدا کند و به ناشران کتاب بفروشد.

پس از اینکه دستگاه کار خود را آغاز کرد، مردم دهن های خود را باز می کردند و می خواستند حرف های مؤدبانه بزنند، اما هیچ کلمه ی مؤدبانهای از دهان آنها خارج نمی شد. زیرا دستگاه همه ی کلمات مؤدبانه را به داخل خود می کشید. درست همان طور که آن آدم متقلب امیدوار بود، در آغاز هیچ اتفاقی نیفتاد. گویا به نظر می رسید کسی واقعا به استفاده ی از آنها نیازی ندارد. اما پس از مدتی، کم کم مردم احساس کردند که انگار همیشه حالشان بد است و دل و دماغ انجام هیچ کاری را ندارند و احساس همه طوری بود که انگار از هم طلبکارند. بدین ترتیب فقط پس از گذشت چند روز، همه عصبانی شده بودند و بر سر کوچک ترین مسئله ای با هم بحث و جدل می کردند.

فرد متقلب از این موفقیت خود بسیار شاد و راضی بود، اما او از وجود دو تا از دخترهای شهر که ویژگی خاصی داشتند، غافل مانده بود. این دو دختر ناشنوا بودند و با زبان اشاره با یکدیگر حرف می زدند و از آنجا که دستگاه نمی توانست ایما و اشاره های آن ها را بدزدد، این دخترها به مهربانی و ادب در حرف زدن با یکدیگر ادامه دادند. آن ها به زودی از اتفاقی که برای مردم شهر افتاده بود و از نقشه ی شوم آن کلاهبردار باخبر شدند و یک روز او را تعقیب کردند و تا نوک قله ای در کنار دریا به دنبالش رفتند. در آنجا آن ها با دستگاه بزرگی برخورد کردند که مشغول جداسازی کلمات و حروف الفبا بود. فرد متقلب رفته بود تا یک چرت بزند، دخترها از فرصت استفاده کردند و خود را سینه خیز به دستگاه رساندند و در مقابل آن رفتار مهربان و مؤدبانه ی خود را با یکدیگر به نمایش گذاشتند.

آن ها تا می توانستند در این راه تلاش کردند. دستگاه نتوانست حالت های مؤدبانه ی بین آن دو را بدزدد و از این بابت رنج می کشید و همان طور که دخترها به رفتار خوب و مهربان خود ادامه می دادند، حال دستگاه بدتر می شد، تا اینکه سرانجام عاجز از برخورد با دخترها، منفجر شد و در اثر انفجار آن، همه ی حروف دزدیده شده به آسمان پرتاب شد. بعد از آن بارانی از حروف الفبا از آسمان جاری شد و به دریا ریخت. آن گاه همه مردم دوباره توانستند با هم مهربان و مؤدب باشند. خشم و عصبانیت بین مردم متوقف شد و ثابت شد که رفتار و گفتارهای خوب برای نگه داشتن مردم در یک روحیه ی خوب و شاد، بسیار مفید و با اهمیت است.

دخترها با دیدن حروفی که به دریا ریخته شده بود، فکری به نظرشان رسید. بعد از مدت کوتاهی، آن ها کارخانه ای را باز کردند که در آن سوپ اسپاگتی الفبایی تولید می شد.