داستان روبات ویروسی شده به انگلیسی | Robot with a Virus

ریکی در خانه ای مدرن زندگی می کرد، که همه ی وسایل آن پیشرفته بود و هر چیزی که می خواست در اختیارش قرار داشت. وقتی والدین ریکی برایش یک روبات بسیار پیشرفته و جدید نیز خریدند، ریکی با دیدن روبات خیلی خوشحال شد. این روبات می توانست آشپزی کند، جارو کند، لباسها را اتو بکشد و از همه مهم تر اینکه قادر بود آخر شب هر چیزی را که کف اتاق ریکی افتاده بود، وو او دوست نداشت روی آن پا بگذارد، جمع کند. خلاصه در همان روز اول، وقتی ریکی رفت روی تختش خوابید، واتاقش را به هم ریخته و نامرتب رها کرد، صبح که از خواب برخاست همه چیز کاملا تمیز و مرتب در سر جای خود قرار داشت.

در حقیقت، آنقدر تمیز که یک روز ریکی صبح که بیدار شد نتوانست تیشرت محبوب خود را پیدا کند، همین طور هیچ اثری از اسباب بازی مورد علاقه اش نبود. همه جا را گشت ولی آنها را نیافت، همین طور سایر اسباب بازی های دیگرش. بعد نگاه مشکوکی به روبات انداخت و تصمیم گرفت یواشکی او را تعقیب کند و ببیند آیا کار اوست یا نه. بالاخره روبات را در حالی که یکی از اسباب بازی های او را داشت پنهان می کرد غافلگیر کرد.

ریکی برگشت و دوان دوان به نزد پدر و مادرش شتافت و گفت: «این روبات ویروسی شده! برنامه اش به هم ریخته و نمی تواند کارش را درست انجام دهد. » و از پدر، مادرش خواست او را عوض کنند. اما پدر و مادر ریکی با قاطعیت گفتند نه! غیر ممکن است. آنها خدمتکار جدید را خیلی دوستش داشتند، معتقد بودند خیلی کار می کند و در ضمن آشپزی اش عالیست. بنابرین ریکی احتیاج به مدرک داشت. شاید لازم بود مخفیانه از دزدی روبات عکس بگیرد.

تا اینکه یک روز که روبات داشت از راهرو رد میشد، صدای ریکی را شنید که داشت در مورد او به مادرش شکایت می کرد. بلافاصله چرخی زد و به گوشه ای از خانه رفت و بعد از چند دقیقه با یکی از اسباب بازی های ریکی و چند تا از لباسهایش بازگشت.

روبات با همان صدای فلزی اش گفت: «بفرمایید آقا. من نمیدانستم که این کار شما را ناراحت می کند».

ریکی با عصبانیت پاسخ داد: «چطور نمیدانستی، ای دزد؟ هفته هاست اداری یکی یکی اسباب بازیها و لباس های مرا میدزدی!»

روبات با لحنی قاطع و مطمئن گفت: «این چیزها که شما می گویید روی زمین انداخته شده بودند. به همین خاطر من تصور کردم که شما آنها را دوست ندارید. من طوری برنامه ریزی شده ام که آخر شب همه ی چیزهایی را که افراد خانه نمی خواهند جمع آوری می کنم و به جاهایی می فرستم که دیگران بتوانند از آنها استفاده کنند. من یک دستگاه فوق العاده مرتب، منظم، دلسوز و خیرخواه هستم. آیا شما نمی دانستید؟».

ریکی شرمنده و خجالت زده شد. همه زندگی اش با اشیا خود طوری رفتار کرده بود که انگار به درد نخور هستند. از آنها مواظبت نکرده بود. حقیقت داشت که خیلی از آدم های دیگر خوشحال میشدند که از آن چیزها خوب مراقبت کنند. حالا فهمید که روبات نه فقط خراب و ویروسی نشده بود، بلکه خیلی هم هوشمندانه برنامه ریزی شده بود!

از آن روز به بعد ریکی تصمیم گرفت به پسری تبدیل شود که «خوب و هوشمندانه برنامه ریزی شده است!» به خود قول داد که از وسایل خود به خوبی محافظت کند، آنها را تمیز و مرتب نگه دارد. بیش از حد نیازش چیزی نخرد و هر وقت چیزهایی خرید، آن را توسط دوست خوبسش روبات، به کسانی اهدا کند که به آن احتیاج دارند.