Moosakhani
0

واژه شناسی زبان در کودکان

واژه شناسی در کودکان

یکی از ارزنده ترین پژوهش هایی که در زمینه ی واژه شناسی زبان در کودکان در آموزش ترجمه زبان انگلیسی انجام پذیرفته اثری است که جین برکو گلیسن به جا گذاشته و آچیسن (۱۹۹۸) و فرامکین و دیگران (۲۰۰۳) خلاصه ای از آن را در اختیار ما قرار داده اند. مطالعه ی وی نشان داد که کودکان نوعی قاعده ی نهادینه شده ی ویژه ی خود دارند که بر پایه ی آن صورت و فرم درستی از حالت جمع اسم های بی معنی به دست می دهند.

خطای واژه شناسی کودکان

ظاهرا کودکان در تولید صورت های گذشته ی افعال، صفات مقایسه ای، و صورت های جمع اسم ها خطاهایی را انجام می دهند و از پسوندهای منظم و با قاعده استفاده می کنند در حالی که صورت هایی که بزرگسالان تولید می کنند قاعده گریز هستند. از آنجایی که این پدیده بسیار فراگیر است انجام مطالعات در این زمینه ها بسیار آسان و محتمل است.

پروژه واژه شناسی زبان در کودکان

۱) فهرستی از خطاهای واژگانی یک کودک را که مراحل تولید زبانی را طی می کند فراهم آورید. آنها را به سه دسته طبقه بندی کنید:

  • صورت هایی بی قاعده به جای صورت های باقاعده
  • صورت های با قاعده به جای صورت های بی قاعده
  • صورت های بی قاعده به جای صورت های بی قاعده ی دیگری
  • مشخص کنید هرکدام از این خطاها در کدام گروه قابل طبقه بندی هستند:
  • فعل (آیا خطا در مورد همه ی زمان ها رخ می دهد؟)
  • اسم
  • صفت (نوع به کارگیری پسوندهای تفضیلی و عالی و نظایر آن و جا به جا شدن آنها)

اگر نوعی عدم توازن را شاهد هستید به دنبال توجیه آن باشید که در چه مراحلی از رشد زبانی نوع خطاها متفاوت است و آیا زبانی که کودک قصد ورود به آن را داشته اثرگذار بوده است یا نه. یافته های خود را با ادبیات موجود مقایسه کنید و وجوه تشابه و یا تفاوت آن ها را یادداشت نمایید.

واژه شناسی زبان در کودکان
واژه شناسی زبان در کودکان

 

تحول نظام آوایی و آهنگ زبان

یکی از رویکردهای بسیار مولد و کارا بررسی موارد خطاهای کودکان زیر پنج سال در تلفظ واژه هاست. این نوع خطاها ممکن است به نظر فردی به حساب آیند لیکن پدیدار شدن مکرر خطاهای صرفی، نشان از رشد تکاملی و بهنجار فرایند یادگیری در کودکان دارد مگر آنکه مدت زمان آن از حد بهنجار بودن درگذرد. کلارک و کلارک (۱۹۷۷)، و دو ویلیرز و دو ویلیرز (۱۹۷۸)، در ارتباط با خطاهای کودکان در باب تلفظ واژه ها، نمونه های بسیار ارزنده ای را ارئه می دهند.

آهنگ کلام

پژوهش اسمیت (۱۹۷۳) منبع کلیدی برای این گونه تحقیقات به حساب می آید. استوئل گامون (۲۰۰۶) نیز بر این گونه مطالعات نظری کلی داشته است. پژوهشی که کروتندن (۱۸۷۴) در ارتباط با آهنگ زبانی به انجام رسانده است همچنان حاوی اطلاعات مفیدی است. در این پژوهش، پژوهشگر به ضبط گفتار گزارش های فوتبال پرداخته است. سپس از کودکان خواسته است تا بر پایه ی آهنگ کلام به نحوی که در نیمه ی دوم بپردازند. این پژوهش نشان داد که کودکان هفت ساله کمتر توانستند نتیجه ی برد، باخت و یا مساوی را پی بینی کنند. در حالی که کودکان ده ساله موفق تر بودند و مهارت های بیشتری از خود بروز دادند. این پژوهش همچنین نشان داد که آهنگ کلام یکی از جنبه های زبان است که در ابتدای فراگیری زبان مورد توجه کودکان است اما تسلط بر ان در مراحل پایانی تحقق می یابد.

پروژه

۱) پژوهش کرونتدن را بازآفرینی کنید و نتایج را با نتایجی که او گزارش کرده است مقایسه نمایید. اگر تفاوتی می بینید, علت را در چه می دانید؟

۲) خطاهای مکرر تلفظی را در کودکان دو ساله و سه ساله مورد بررسی قرار دهید. فرایندهای آوایی (جایگزین سازی، همگون سازی، ساختار هجایی) را که تجلی گاه این گونه خطاهاست شناسایی کنید.(به کلارک و کلارک ۱۹۷۷ و دو ویلیرز و دو ویلیرز ۱۹۷۸ مراجعه کنید).

به نوع واج های خاصی که در بافت های واج آرایی (در آغاز، میان و پایان واژه) در حال تحول و تکوین هستند نظری بیندازید و خوشه های همخوانی به دست آمده را با نتایجی که کرستال (۱۹۷۷) به دست داده است مقایسه کنید. کریستال نشان داده است که در فرایند فراگیری خوشه های همخوانی، گوناگونی های زیادی مشاهده می شود. با وجود این، در این فراگیری به نوعی اشکالات نیز می توان برخورد. با تجربه ای که از این طریق به دست می آورید به بررسی علل وجود مشکل در یادگیری این مجموعه از همخوان ها بپردازید.

واژه شناسی زبان و آهنگ کلام کودک
واژه شناسی زبان و آهنگ کلام کودک

درک ساختارهای درهم بافته ی دستوری

کارول چامسکی پژوهشی را بر روی کودکان انجام داد و از آنها کنش هایی چون “گفتن”، “قول دادن” و “خواهش کردن” و این مقوله که چرا این گونه ساختارها دیرتر از سایر ساختارها فراگرفته می شوند پرداخت. (به چامسکی ۱۹۶۹ و خلاصه ی آن در گارتون و پرات (۱۹۸۸) رجوع کنید). برای آشنایی با نحوه ی رشد و تحول نحوی در کودکان به باوین (۲۰۰۶) مراجعه کنید.

پروژه

۱) با توجه دقیق به همه ی ظرایفی که چامسکی به کار گرفته است، همان پژوهش را تکرار کنید. نتایج به دست آمده را با یافته های چامسکی مقایسه کنید. چه تفاوتی می یابید و توجیه شما چیست؟ همچنین شمه ای از مشکلاتی که در انجام این پژوهش با آن روبرو بوده اید بنویسید.

هشیاری فرازبانی کودکان

پژوهش هایی که در این زمینه انجام یافته عمدتا به موارد زیر توجه داشته اند:

  • آگاهی کودکان از درک واژه، صوت و جمله (برای مثال نظرات کلارم که در گارتون و پرات ۱۹۹۸)
  • نقش بازی های زبانی و لالایی ها در رشد آگاهی فرازبانی (برای مثال پژوهش های براینت و دیگران که در گارتون و پرات ۱۹۹۸، صفحه ی ۱۶۰ به آن اشاره شده است).
  • رابطه ی بین آگاهی فرازبانی و رشد مهارت خواندن و نوشتن، به گارتون و پرات ۱۹۹۸ رجوع کنید.
  • درک کودکان از شوخی و بذله.

این مقوله در حیطه ی رشد تکاملی کودکان و نقش ارتباط آن ها قرار گرفته و از اهمیت بسیاری برخوردار است. پژوهش های وسیعی در این راستا متصور است. برای آنکه کودکان بتوانند درکی از شوخی و مزاح داشته باشند لازم است به درکی از مقوله ی مترادف ها و چند معنایی ها دست یافته باشند. می توان آن را با نقطه ی عطفی که پیاژه از آن به عنوان رشد شناختی یاد می کند و آغاز آن را ۷ سالگی کودک می داند مرتبط دانست.

لغت شناسی و گفتار شناسی زبان در کودکان
لغت شناسی زبان در کودکان

پروژه

۱) با نقل شوخی ها و لطیفه ها و بررسی نوع بازتاب هایی که نشان می دهند به بررسی میزان درک سطحی و یا عمقی کودکان از آنها بپردازید و از آنها بخواهید که توضیح بدهند چرا این شوخی ها را خنده آور دانسته اند. کریستال (۱۹۸۹) اطلاعات مقدماتی را در ارتباط با “بازی با زبان” در اختیار می گذارد. تروت (۱۹۹۶) در این راستا شرح و بسط بیشتری ارائه می دهد. از منابع دیگر می توان از آثار فاولز و گلنز (۱۹۷۷) و شولتز و هوریب (۱۹۷۴) نام برد.

رنگ واژه ها

یکی از جنبه های یادگیری زبان توسط کودکان که کمتر به آن پرداخته شده است، آگاهی آن ها از رنگ واژه هاست و می تواند در چارچوب بخشی از رشد واژگانی و مهنایی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد. برای کسب اطلاعات مقدماتی به کریستال (۱۹۸۹) مراجعه کنید. توضیح بیشتر آن را می تاون در تروت (۱۹۹۶، ۲۶ تا ۳۰) یافت.

پروژه ها

۱) روند و ترتیب یادگیری و به کارگیری رنگ واژه ها و نوع اشیایی را که کودکان به آن ها اشاره دارند با دقت یادداشت کنید. یافته های خود را با یافته های برلین و کی (۱۹۹۶) (و خلاصه ای از آن در کریستال ۱۹۹۷، صفحه ی ۱۰۶) مقایسه کنید.

زبان پرستار (یا کلام کنترل شده ی کودک)

نقشی که پرستار در رشد زبانی کودک و واژه شناسی زبان در کودکان ایفا می کند. یکی از مباحث بسیار حساس و جنجال برانگیز بوده است، به ویژه به دنبال نظریه ی نوآم چامسکی که زبان بزرگسالان را نوعی زبان تحریف شده ی کودکان می داند و معتقد است که کودکان هرگز قاعده های حاکم بر آن زبان را فرا نمی گیرند و تبعیت نمی کنند. یکی از پزوهش های کلیدی و بنیادی توسط کاترین اسنو (۱۹۸۶) صورت پذیرفته است. ویژگی های زبان پرستار و حداقل نقشی که در رشد زبان کودک و واژه شناسی زبان در کودکان دارد جاذبه های خاص خود را دارد. با وجود این، پی بردن به این رابطه چندان آسان نیست.

یکی از پژوهش هایی که می تواند انجام پذیرد، مقایسه ی دو گونه از کودکان است:

کودکانی که در فرهنگ آن ها به کارگیری زبان پرستارگونه رایج است. جوامع فرهنگی که در آنها بین شیوه ی مراوده ی بزرگسالان و کودکان تفاوتی معنی دار وجود ندارد.

سرآغاز گوناگونی در واژه شناسی زبان در کودکان

از اوایل دهه ی ۱۹۸۰، نسبت به تفاوت بین کودکان در سرعت و زمان فراگیری زبان، علاقه مندی روزافزونی وجود داشته است. این خود نوعی بازتاب نسبت به پژوهش هایی بوده است که سعی داشته اند تا کودک یا کودکان بهنجار را مورد بررسی و آزمون قرار دهند با این تصور که همه ی کودکان رشد زبانی مشابه دارند.

پژوهش بریستول

پژوهشگران اخیرا توجه خود را به علل و انگیزه هایی متوجه ساخته اند که می توانند در یادگیری دراز مدت کودکان تغییرات عمده ای را به وجود آوردند. پژوهش های واژه شناسی زبان در کودکان که در بریستول انجام پذیرفته و با نام بریستول از آن یاد می شود (به ولز ۱۹۸۱، ۱۹۸۵و ۱۹۸۶ مراجعه کنید) مقدمه ی سودمندی را ارائه می دهند. رومین (۱۹۸۴) خانواده، طبقه ی اجتماعی، جنسیت و محیط مدرسه و همکلاسی ها را مورد بررسی قرار داده است. کوتس (۲۰۰۴) و سوان (۱۹۹۲) نیز بر مقوله ی جنسیت تامل داشته اند.

Moosakhani